Afgelopen maandag was het dan eindelijk zover!
na 2 jaar wachten,knutselen en zelf proberen zat ik eindelijk bij de verloskundige om uitleg te krijgen voor de medicatie die ik allemaal moet gaan spuiten en slikken straks. het startsein is gegeven voor icsi 1!
taart en drank om het te vieren! oh nee, die drank moeten we laten staan en de taart voor het gemak ook maar even. ik sloeg bij het 1e hormoon de bijsluiter open, die overigens dikker was dan een gemiddelde roman en schrok van alle bijwerkingen die je kunt krijgen; enorme gewichtstoename, enorme eetlust, tumoren. heb de bijsluiter nog net niet ritueel verbrand. weg met dat ding!
de verpleegkundige is een lieve vrouw die alles netjes tien keer uitlegt en ook elke keer bij die uitleg zegt dat ze het beter teveel dan te weinig kan vertellen. Mijn moeder is mee ter ondersteuning. fijn, want zo hoeft Henk niet elke keer vrij te nemen en hoef ik toch niet alle info alleen op te vangen. alles wat ze zegt en wat ze voordoet sla ik dapper op in mijn hersenpan. die spuiten dat komt wel goed zeg ik dapper, ik heb inmiddels van mijn stages ervaring met insuline spuiten en dit werkt nagenoeg hetzelfde. 3 verschillende hormoonspuiten, zwangerschapshormonen en pijn medicatie voor tijdens de punctie krijg ik mee.
na ruim 3 kwartier staan we weer buiten. Nog ‘even’ langs de apotheek om mijn pret pakket op te halen wat al klaar staat volgens de verpleegkundige. aangekomen bij de apotheek blijkt dit niet het geval en zitten we daar ook nog een kwartier te wachten voordat de behulpzame chagrijnige baliemedewerkster het pret pakket heeft samengesteld. het is heel druk in het ziekenhuis maar aan haar vragen te merken ben ik de eerste icsi patient ooit die daar is geweest volgens mij, die mag haar cursus ook weer eens bijwerken 😉
we eten nog wat lekkers in het ziekenhuisrestaurant en besluiten dan weer terug te gaan naar huis. thuis aangekomen ga ik er eens goed voor zitten om alles te bestuderen en leg ondertussen de medicatie in de koelkast. het neemt mijn hele bovenste plank in beslag. bleegh! gelukkig is het als alles goed gaat maar tijdelijk.
nu eerst nog een maand weer de pil slikken. ook zo dubbelzinnig. 8 jaar lang heb ik dat ding geslikt om mijn menstruatie netjes up to date te houden zodat ik niet 24\7 ongesteld was en nu moet ik na 2 jaar gestopt te zijn weer elke avond de pil innemen terwijl die juist een eventuele zwangerschap tegenhoudt. Maar aangezien die kans toch nihil is heb ik die ene maand er wel voor over. hopen dat die snel voorbij is en ik kan beginnen met spuiten.
ondertussen dwalen mijn gedachten af naar babykleertjes en de geur van pasgeboren baby’s.
Daar gaan we dan! Op hoop van zegen!
Meid wat ben je dapper…krijg der kippevel van…
LikeLike
ik heb respect voor jou lieverd
het is niet niks
we zullen voor jullie bidden
knuffel van mij en sterkte
LikeLike
Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!
LikeLike